Samotność

Samotność. Wiesz jak to jest czuć się samotnym? Poznałaś to na własnej skórze?

Czasami jest Ci samotnie. Nie masz do kogo zadzwonić. Nie masz z kim wyjść wieczorem. Nie masz się komu wygadać. Nie masz się do kogo przytulić. Obok Ciebie są ludzie, Twoi bliscy… ale i tak czujesz się samotna.

Chcesz być dostrzeżona, zauważona. Chcesz chociaż na chwilkę być dla kogoś pępkiem świata. Poczuć, że ktoś też z Tobą jest, że Cię widzi, że Cię słyszy. 

Nie jesteś sama. Takich jak Ty jest… miliony. Mijacie się na ulicach, w tramwaju, razem pracujecie, mieszkacie w jednym mieście, bloku, mieszkaniu.

Każdy chce chociaż przez małą chwilę być dla kogoś najważniejszy na świecie. Każdy chce być dostrzeżony, wysłuchany. Każdy z nas chce być potrzebny. Chce być “po coś”. Ty też

Ale wpadasz w paradoks. Unikasz kontaktów z ludźmi. Boisz się odrzucenia. Boisz się, bo masz niskie poczucie własnej wartości. Więc czekasz, aż ktoś Cię zauważy.  Tak samo czekają inni samotni. Aż ktoś ich zauważy.

Boisz się zacząć rozmowę.  Boisz się obcych osób. Jesteś jak małe dziecko. Próbujesz schować swoją twarz w ramieniu mamy albo taty. Ale jesteś za dorosła – chowasz się więc w swojej komórce.  Niekonieczne tej z desek. Raczej w tej, którą pewnie teraz trzymasz w dłoniach. To dzięki niej stajesz się przez chwilę niewidzialna.

Jedziesz w tramwaju pełnym ludzi i czujesz się samotnie.

Jedziesz w tramwaju pełnym ludzi, w którym większość cierpi na samotność. Ale nie korzystasz z tego, aby chociaż na chwilę pobyć z kimś. Wyciągniesz raczej komórkę.

Zresztą czy tylko w tramwaju? Na spotkaniu ze znajomymi, rodziną również.

Czy czujesz to błędne koło? To koło trzeba zerwać. Koło w którym tysiące samotnych ludzi, nie potrafi się dostrzec. Za bardzo wpadli w swoją samotność, aby kogokolwiek dostrzec.

Swoje błędne koło, zerwiesz tylko i wyłącznie Ty sama.

Wyłącz na chwilę komórkę i daj komuś siebie. Dostrzeż go. Nie czekaj, aż ktoś podejdzie do Ciebie porozmawiać. Daj komuś chwilę swojej uwagi. Wysłuchaj go. Po prostu: daj mu trochę siebie, swój czas. Pozwól skończyć zdanie, pozwól się wypowiedzieć. 

Kiedy dostrzegasz innych ludzi, zostaniesz dostrzeżona. Poczujesz się potrzebna. Ważna. Tak Ty też poczujesz się ważna. Będziesz ważna dla tej osoby, którą wysłuchałaś.

To działa w dwie strony: dajesz uwagę, otrzymujesz uwagę. Dostrzegasz, jesteś dostrzeżona. Dajesz swoje towarzystwo – otrzymujesz towarzystwo tej osoby. 

Zerwij to błędne koło, zamiast marudzić, że jesteś samotna. Nie musisz od razu rozmawiać z obcymi w tramwaju. Na początek dostrzeż tych, których masz obok siebie. Bardzo blisko.